Σώπασε η αλεπού και βάλθηκε να κοιτάζει το μικρό πρίγκιπα.
- Σε παρακαλώ, ημέρωσέ, με του είπε....
-Τι πρέπει να κάνω;ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
-Πρέπει να δείξεις μεγάλη υπομονή...Στην αρχή θα κάθεσαι κάπως μακριά μου,να...έτσι ,μέσα στη χλόη.Εγώ θα σε παρατηρώ με την άκρη του ματιού μου και συ δε θα λες τίποτε.Η γλώσσα είναι πηγή παρεξηγήσεων.Μα κάθε μέρα να κάθεσαι λίγο πιο κοντά μου...
Την άλλη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναγύρισε.
Καλύτερα να έρχεσαι την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού.Αν έρχεσαι ας πούμε στις τέσσερις το απόγευμα , εγώ από τις τρεις θα νιώθω κιόλας ευτυχισμένη...Αν όμως έρχεσαι έτσι στην τύχη, δε θα ξέρω πότε να στολίσω την καρδιά μου...
Έτσι ο μικρός πρίγκιπας ημέρωσε την αλεπού.
..........................................................................
-Αντίο είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Αντίο είπε η αλεπού.
Άκου το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: "βλέπουμε μόνο με την καρδιά.Τα μάτια δε μπορούν αν δουν την ουσία. Ο χρόνος που χάνεις για ένα τριαντάφυλλο, είναι αυτός που το κάνει σημαντικό για σένα...Οι άνθρωποι ξέχασαν μια αλήθεια που εσύ δεν πρέπει να ξεχάσεις: είσαι για πάντα υπεύθυνος για αυτόν που εξημερώνεις. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου..".
Αν τα παιδιά μας,η οικογένειά μας, οι φίλοι μας, είναι τα τριαντάφυλλά μας....
ΑπάντησηΔιαγραφή